Windows kontra OSX

[Filip]

Wydzielone z innego wątku.

Kalibracja nieskopana. Pomogła reinstalka windowsa.

Kalibracja ma jak najbardziej część "programową", więc jeśli to było skopane to kalibracja też. Ale dobrze że się dało prosto poprawić.

Cóż za idealny dobór słów.

[Tom01]

Cóż za idealny dobór słów.

No cóż, instalacja Windows przez niektórych jest robiona jako podstawowa czynność serwisowa. Coś a'la przerwa na kawę lub fajkę.
Nie żebym był złośliwy....

[Filip]

Cóż za idealny dobór słów.

No cóż, instalacja Windows przez niektórych jest robiona jako podstawowa czynność serwisowa. Coś a'la przerwa na kawę lub fajkę.
Nie żebym był złośliwy....

Mnie również jest daleko do złośliwości. Szczerze jednak podziwiam samozaparcie osób pracujących w Windowsie.

[Tom01]

Mnie również jest daleko do złośliwości. Szczerze jednak podziwiam samozaparcie osób pracujących w Windowsie.

To nie tyle samozaparcie co przywiązanie do aplikacji i przyzwyczajenia. Wiem ze swojego doświadczenia.

[Filip]

To nie tyle samozaparcie co przywiązanie do aplikacji i przyzwyczajenia. To tak ze swojego doświadczenia.

Może nawet strach przed nowym. Bo aplikacje są w sumie w większości te same, a przyzwyczajenia w stronę Mac akurat bardzo łatwo zmienić. Dużo gorzej jest w tę drugą stronę.

[fredoslaw]

No, pecet nie umywa się fajnościa, zejść z maka, to jak zejść z Lajki. Zdjęcia te same, ale brak "szacunku ludzi ulicy". Ja instaluję windę raz na kilka lat przy zmianie komputera, od ~10 lat nie miałem problemów ze sterownikami, nie widziałem niebieskiego ekranu i czym tam jeszcze straszą makowicze swoje dzieci. No ale to rzecz może być jednostkowa, u mnie tak, u innych inaczej. Natomiast jednak ta baza dostępnego oprogramowania dla wielu osób jest barierą nie do przejścia. To są zbiory nieporównywalne wielkościowo. Plusy mogą być minusami, systemy bardziej skomplikowane częściej zawodzą.

[Tom01]

Zdjęcia te same

Jest Pan tego pewien? A proszę sobie eksperymentalnie wyświetlić parę zdjęć na monitorze szerokogamutowym w Irfanie, Photoshopie, Acdsee, IE, FastStone. Dlaczego są w różnych programach inne?

Ja instaluję windę raz na kilka lat przy zmianie komputera, od ~10 lat nie miałem problemów ze sterownikami, nie widziałem niebieskiego ekranu i czym tam jeszcze straszą makowicze swoje dzieci.

Zauważył Pan, że rzeczy które Pan wymienił używane są niemal odruchowo na obronę Windows? Jeśli takie problemy nie występują to skąd się pojawiają w argumentacji? Pomijając już te drobne fakty, że rzeczone aspekty w ogóle nie występują na OSX. A instalować ani konfigurować systemu zupełnie nie trzeba, nawet zmieniając komputer.

Natomiast jednak ta baza dostępnego oprogramowania dla wielu osób jest barierą nie do przejścia.

Przecież można korzystać z windowsowego oprogramowania pod OSX. I to ze wszystkimi zaletami jabłkowego systemu. Wiele aplikacji występuje wyłącznie pod Win, np Pogrom Płatnika, a trzeba z nich korzystać.

[fredoslaw]

Jest Pan tego pewien?

Myślę więc jestem, reszta jest wątpliwa. Sądzę jednak, że można robić dobre zdjęcia innym aparatem niż Leica, zadając jednak mniej szpanu.

Zauważył Pan, że rzeczy które Pan wymienił używane są niemal odruchowo na obronę Windows? Jeśli takie problemy nie występują to skąd się pojawiają w argumentacji?

Tak, na standardowe zarzuty odpowiedziałem też raczej standardowo, choć tak się składa że uczciwie. Ogólnie standardy to są super pod tym kloszem we Francji, a żywi ludzie często żywią się uprzedzeniami, wyolbrzymiają rożne rzeczy, a już szczególnie gdy w grę chodzi poczucie własnej wartości, tzn. gdy argumentują za wyborem którego sami dokonali. Następuje redukcja dysonansu poznawczego i nawet krowa może zacząć latać, bo mi ją jako szybowiec sprzedali. Natomiast ta łaciata u sąsiada... hue hue, ale frajer.

PS. Może by wydzielić wątek do wojny Win-OSX?

E tam, wojna od razu. Drobne przekomarzanko

Przecież można korzystać z windowsowego oprogramowania pod OSX.

Nie orientuję się w szczegółach tego rozwiązania, wiem natomiast jakie problemy mieli znajomi którym różnych możliwości brakowało, więc chyba nie jest to jakieś 100% skuteczne narzędzie (jak rozumiem "emulator" windowsa).

[Tom01]

Sądzę jednak, że można robić dobre zdjęcia innym aparatem niż Leica, zadając jednak mniej szpanu.

Narzędzie nie determinuje jakości pracy. Może ją jednak ułatwiać lub utrudniać. A'propos szpanu, odróżniajmy gadżeciarzy i ludzi świadomie korzystających z konkretnych rzeczy. Gdybym miał potrzebę ciągania ze sobą laptopa z Windows to z dużym prawdopodobieństwem byłby to MacbookPro. Dlaczego? Bo ładny, metalowy, ma sporo fajnych udogodnień.

Tak, na standardowe zarzuty odpowiedziałem też raczej standardowo, choć tak się składa że uczciwie.

To nie były zarzuty a stwierdzenie faktu. Coś "boli" = reinstalacja. Chyba nie będzie się Pan spierał, że to nie jest podstawowa metoda serwisowania Windows.

tzn. gdy argumentują za wyborem którego sami dokonali.

Oczywiście. Mówiąc inaczej: Syndrom myszki i ogonka.

Nie orientuję się w szczegółach tego rozwiązania, wiem natomiast jakie problemy mieli znajomi którym różnych możliwości brakowało, więc chyba nie jest to jakieś 100% skuteczne narzędzie (jak rozumiem "emulator" windowsa).

Żaden emulator. Są dwa sposoby jakie znam:
1. Windows można zainstalować i uruchomić na maszynie wirtualnej udostępnionej przez OSX. Działa to zupełnie jak normalne Windows, ale humory Windows są pod kontrolą OSX. Działa to oczywiście wolniej niż natywnie, bo drugiemu systemowi wydzielona jest część zasobów. Nie zauważyłem żadnych problemów codziennych przy rozmaitych aplikacjach ani niedostatków prędkości na odpowiednio szybkiej maszynie. Windows można uruchamiać na innym pulpicie lub okienku, lub dość ciekawie integrować. Programy windziane mogą być "wplecione" w system i różnić się tylko stylem okienka. Użytkownik w zasadzie nie czuje że korzysta z programów pod kontrolą różnych systemów operacyjnych. Nie musi to być również tylko Windows i tylko jedna instancja. Można odpalić na raz różne systemy i tyle ich osobnych maszyn wirtualnych, na ile wystarczy mocy komputera.
2. Tzw "Bootcamp", czyli całkowicie naturalne odpalenie Windows na Mac.

Mały przykład możliwości. Okna konfiguracji ekranów w trzech systemach operacyjnych na raz OSX, XP i Vista na jednym pulpicie (to nie jest montaż):

[fredoslaw]

To nie były zarzuty a stwierdzenie faktu. Coś "boli" = reinstalacja. Chyba nie będzie się Pan spierał, że to nie jest podstawowa metoda serwisowania Windows.

Zależy co zdefiniujemy jako ból i problem wymagające serwisu. Ten poruszany w oryginalnym wątku nie jest chyba zbyt powszechny, więc trudno z niego uogólniać. Z mojego doświadczenia ostatnich lat mogę powiedzieć tylko że odpowiedzią na problemy które mnie dotykały było zazwyczaj zmiana oprogramowania/sterowników. Błąd pojawiał się z powodu strony trzeciej, żaden twórca systemu nie jest w stanie wyeliminować takich rzeczy. Są też problemy z kompatybilnością wsteczną, no ale poszczególne Windowsy różnią się naprawdę znacznie i to chyba nieuniknione. Z punku widzenia np. korporacyjnego administratora świeża instalacja jest faktycznie dobrym rozwiązaniem, oszczędza czas, a i ratować nie ma co, bo na takim terminalu siedzą standardowe dla firmy programy + to co pracownik nabroił, nie ma się z czym pieścić mówiąc w skrócie.

Pamiętam czasy gdy odpowiedzią na problem, była magiczna komenda "format c:" , no ale chyba te czasy są za nami?

Jak już mamy oddzielny wątek to powiem może co mnie odstrasza od jabłek. To o czym wspominałem, ograniczone oprogramowanie. Patrzę na moje najczęściej stosowane programy i nie mają one w 80% wersji makowej. Wiele ma zapewne odpowiedniki, ale po co uczyć się od nowa czegoś co już umiem? Zasugerował Pan, że to nie problem, bo można programy przenieść. Mam wątpliwości, być może niesłuszne. Jak jest np. z DirectX?
Drugi podstawowy to cena, tu nie ma za bardzo o czym rozmawiać. Kontrargument może być taki że " Narzędzie (...) Może(...) ułatwiać lub utrudniać (pracę)" i jest to warte konkretnej sumy. Ja właśnie nie jestem w stanie dostrzec tego naddatku. Zazwyczaj wychwalana stabilność wynika głównie z użytkowania, a nie wyższości/niższości projektowej. "W pracy stoi mak jak skała, bo nie ma na nim nic poza paroma programami Adobe, a w domu 150 programów, dzieciak gry instaluje, i magicznie mi się komputer zamula, albo mu dźwięk znika".

To w zasadzie tyle. Też standardowe zarzuty. Może jeszcze niepotrzebny kłopot, bo jednak zmiana wielu przyzwyczajeń jest kłopotem angażującym czas, który można byłoby lepiej wykorzystać. Frustracje pominę, bo to rzecz indywidualna. Są oczywiście entuzjaści, dla których taka zmiana byłaby fascynująca, ale to nie jest mainstream.

Zdecydowaną zaletą jest wygląd, ja akurat uwielbiam ładne sprzęty, i tego makowiczom zazdroszczę. Są niebrzydkie markowe pecety, ale i tak większość pecetowców siedzi przy co najwyżej średnich/neutralnych składakach. Takich co oczu nie wykolą, ale lepiej żeby głębiej pod biurkiem stały. Ja też się do tej grupy zaliczam (powrót do argumentu "pieniądze").

To tyle, kończę bo już zbyt dużo popołudnia mi zabrało wydzielenie tego wątku

[fredoslaw]

Żaden emulator. Są dwa sposoby jakie znam:

OK, Windows na maku. Tak jak. np. dwa Windowsy na pececie (w końcu obecnie oba komputery technicznie różnią się nieznacznie). To nadal nie jest rozwiązanie które bym preferował ponad jeden Windows, wydaje mi się zbędną komplikacją.

Okna konfiguracji ekranów w trzech systemach operacyjnych na raz OSX, XP i Vista na jednym pulpicie (to nie jest montaż):

W dodatku okno XP jest jeszcze wystylizowane na 95/98/Millenium Choć nie pamiętam jak to dokładnie było z tym gradientem górnej ramki, on tam chyba się zmieniał.

U mnie w XP jest tak, z "Zune Desktop Theme" - tylko zmiana kolorów:

[Tom01]

świeża instalacja jest faktycznie dobrym rozwiązaniem, oszczędza czas, a i ratować nie ma co, bo na takim terminalu siedzą standardowe dla firmy programy + to co pracownik nabroił, nie ma się z czym pieścić mówiąc w skrócie.

Powyższe potwierdza przecież moje słowa. Reinstalacja lub odtworzenie systemu z obrazu, jest częstą, wręcz powszechną metodą. Przyczyny, niezależnie od pochodzenia, są nieistotne. Fakt jest taki, że system może odmówić w różny sposób pokojowej współpracy i zostają metody siłowe. Coś co w OSX nie istnieje i jest jednym z głównych argumentów zwolenników. Proszę zebrać trochę informacji kto, kiedykolwiek i z jakiej przyczyny musiał reinstalować OSX. Może "nigdy" to złe słowo, ale ilości takich zdarzeń w przypadku OSX to kilka rzędów wielkości mniej.

Jak już mamy oddzielny wątek to powiem może co mnie odstrasza od jabłek. To o czym wspominałem, ograniczone oprogramowanie. Patrzę na moje najczęściej stosowane programy i nie mają one w 80% wersji makowej. Wiele ma zapewne odpowiedniki, ale po co uczyć się od nowa czegoś co już umiem?

Aby się przesiadać na inny system trzeba mieć dobry powód. Ot tak sobie powoduje często tylko frustrację (uczenie się od nowa) i jednorazowo koszty (inne licencje). Jeśli jednak Windows komuś zalezie za skórę swoją kapryśnością, rzeczami które powinny a nie działają jak trzeba, wirusami, nieodpornością na działalność użyszkodników, dłogookresowymi wyższymi kosztami eksploatacji, to przesiąść się da. Jestem tego najlepszym przykładem. Jak Pan zauważył, oprogramowania na Win jest dużo więcej, ale czy ze wszystkich pozycji dostępnych na rynku się korzysta? Ile używa się programów w normalnej pracy? Kilku? Kilkunastu? Są wersje macowe praktycznie wszystkich "flagowych" aplikacji, a jak nie ma są to zamienniki. Często lepsze. Natomiast w szczególnie opornych przypadkach jest koło ratunkowe w postaci maszyny wirtualnej z Windows czy Linuxem. Zaznaczę przy okazji, że odwrotnie, to znaczy dobrej macowej aplikacji na Windows odpalić się nie da.

Jak jest np. z DirectX?

W sensie do czego? Do grania?

Drugi podstawowy to cena, tu nie ma za bardzo o czym rozmawiać

Mac to komputer firmowy. Cenę ma właściwą dla tej grupy. Proszę porównać z HP, DELL'em. Wychodzi podobnie. Błędem jest jednak porównywanie z cenami składaków bo to inny segment rynkowy.

Ja właśnie nie jestem w stanie dostrzec tego naddatku. Zazwyczaj wychwalana stabilność wynika głównie z użytkowania, a nie wyższości/niższości projektowej.

Wpływ na stabilność ma zarówno jedno i drugie. Poprawność układowa w komputerach firmowych jest z reguły o klasę lepsza niż segmentu "low". Widział Pan kiedyś popuchnięte kondensatory na płycie Maca? Nawet najtańszego? Z drugiej strony, jeśli da Pan dzieciakowi makówkę do zabawy to będzie mu ona po prostu chodzić. Użytkownik nie ma możliwości doprowadzić do "zamulenia". O dysfunkcji systemu nie mówiąc.

To tyle, kończę bo już zbyt dużo popołudnia mi zabrało wydzielenie tego wątku

Bo to podstęp był...

OK, Windows na maku. Tak jak. np. dwa Windowsy na pececie (w końcu obecnie oba komputery technicznie różnią się nieznacznie). To nadal nie jest rozwiązanie które bym preferował ponad jeden Windows, wydaje mi się zbędną komplikacją.

Ale można. I daje dodatkowe możliwości. Trochę podobne rozwiązania istnieją w bardzo ograniczonym zakresie wyłącznie na serwerowych wersjach Windows za ciężką kasę.

W dodatku okno XP jest jeszcze wystylizowane na 95/98/Millenium

Bo to motyw klasyczny Windows a nie standardowy XP.

[Filip]

Z tym brakiem oprogramowania na Maca to chyba już jest mocno przeterminowana opinia Z czasów PowerPC albo nawet przedwojenna.
Ja raczej widzę, że to na Windows nie ma wielu dobrych i użytecznych programów. A jak nie ma jednak czegoś na Maca to... przecież jest Parallels Desktop i Windows w okienku.
Argument finansowy jestem w stanie jakoś zrozumieć. Z tym, że nie do końca. Rzeczywiście, pierwszy nowy Mac to spory wydatek. Jednak po 3 latach Mac Pro jest nadal warty koło 6-7 tysięcy i wystarczy dołożyć tyle co kosztuje nowy PC do nowego. Proponuję uczciwy rachunek ekonomiczny. Na dłuższą metę Mac wcale nie jest taki droższy. A przesiadka na nowy model to... przełożenie dysku twardego bądź całego systemu RAID. Ja tak funkcjonuję od G4 400 MHz i jakoś nic nie muli i pięknie działa. Mam prawdziwy komputer osobisty, który jest mój i osobisty od wieeeeelu lat. Co tam mam i miałem zainstalowane? Tego już nikt nie pamięta. Programy przychodzą i odchodzą (wyrzuca się je do kosza), a mój "Personal Computer" nadal jest mój i niezawodny.

[Tom01]

ZA przesiadka na nowy model to... przełożenie dysku twardego bądź całego systemu RAID

Po ki grzyb? Time Machine odtwarza ustawienia, dane i aplikacje identycznie jak było na poprzednim kompie. Można sobie nawet zrobić klona na laptopie i zabrać cały stacjonarny w teren. Makówki mają możliwości o których windziarzom się nie śniło.

[Filip]

Po ki grzyb? Time Machine odtwarza ustawienia, dane i aplikacje identycznie jak było na poprzednim kompie. Można sobie nawet zrobić klona na laptopie i zabrać cały stacjonarny w teren. Makówki mają możliwości o których windziarzom się nie śniło.

Co człowiek, to metoda
1. Odtwazanie z TM trawa dość długo, a przeniesienie dysku kilka minut.
2. W czasach, gdy rozpoczyanałem ten preceder, miałem system 10.2 (Jaguar). Wyjaśnienie dla windziarzy: to taki Win 95.

[bkdi]

Moim skromnym zdaniem, gdyby większość nagle przesiadła się na Maci łącznie z wszyskimi nie dokońca obeznani z komputerem, nieumiejącymi zadbać o podstawowe sprawy z tym związane to również zaczełyby się narzekania na OSX. Z Windowsem przy grafice 2d 3d i programowaniu, nigdy nie miałem problemów, raz wgrany działa i nic nie muszę zmieniać. Zresztą na całym Applu poznałem się kupując iPoda, wolałbym uniknąć współpracy z tą firmą przy sprzęcie za większe pieniądze.
Z OSX nie miałem wiekszego doczynienia, więc nie mogę wyrokować, który system jest lepszy, ale na Windzie jak na razie się nie zawiodłem, no chyba, że mowa o Viscie.

[fredoslaw]

Powyższe potwierdza przecież moje słowa. Reinstalacja lub odtworzenie systemu z obrazu, jest częstą, wręcz powszechną metodą.

I tak i nie. Słowa te same, ale opisują co innego. Bo czy innym jest sugerować że każdy właściciel Windowsa co chwila go reinstaluje jeśli chce zachować sprawność, a co innego opisać praktykę bardzo wąskich grup użytkowników którzy dla wygody robią często rzeczy których tak naprawdę nie zawsze muszą.

Aby się przesiadać na inny system trzeba mieć dobry powód.

Tak, właśnie go szukamy i nie odnajdujemy Bo nie jest z nim z pewnością możliwość zainstalowania Windowsa, z tego co się orientuję niekoniecznie banalna dla zwykłego użytkownika.

Jeśli jednak Windows komuś zalezie za skórę swoją kapryśnością, rzeczami które powinny a nie działają jak trzeba, wirusami, nieodpornością na działalność użyszkodników, dłogookresowymi wyższymi kosztami eksploatacji, to przesiąść się da. Jestem tego najlepszym przykładem. Jak Pan zauważył, oprogramowania na Win jest dużo więcej, ale czy ze wszystkich pozycji dostępnych na rynku się korzysta? Ile używa się programów w normalnej pracy? Kilku? Kilkunastu? Są wersje macowe praktycznie wszystkich "flagowych" aplikacji, a jak nie ma są to zamienniki. Często lepsze.

Dosyć kapryśne były Windowsy lat 90tych, obecnie ja nie mogę narzekać. To trochę jak z komunikacją publiczną. Najbardziej na nią narzekają kierowcy samochodów osobowych. No bo przecież gorąco, tłoczno, wszyscy śmierdzą. A ja jeżdżę metrem/tramwajem, z tymi problemami stykam się marginalnie, nie denerwuję się w korku i pożyję dłużej Podobnie widzę u neofitów wielkiego jabłka każdy podkreśla doniosłość obecnej egzystencji, która to jaskrawo kontrastuje z czasami słusznie minionymi Ale o tym to już mówiliśmy. Poważniej. Przez ostatnie 10 lat złapałem 1 wirusa. W zasadzie nie wirusa, tylko "robaka". Nazywało się toto "Blaster" bodajże, i zalęgło się z mojej winy - miałem wyłączone automatyczne aktualizacje. Robak wykorzystał lukę załataną 2 lata wcześniej. Usunięcie problemu było stosunkowo łatwe. Poprzednie wirusy jakie pamiętam to np. Yankee Doodle grający codziennie o piątej wesołą melodyjkę na bzyczku. To były wczesne lata 90te. Przy obecnym pececie, z firewallem, antywirusem i aktualizacjami to są problemy marginalne. Większe oczywiście niż na Maka. Ale to jest różnica skali. Atakuje się tam gdzie więcej ofiar, w praktyce nie ma to dużego znaczenia.
Czy korzysta się z wszystkich programów? To raczej pytanie retoryczne. Ja mam zainstalowane hmm, myślę że nie więcej niż 50 programów. Często instaluję coś nowego, od czasu do czasu robię przegląd i wywalam nieużywane. Najczęściej używam kilkunastu. Większość darmowa. Myślę że góra 10% z nich miała wersje Mac. Wiele pewnie ma odpowiedniki - tylko czemu miałbym ich szukać? Dla niezawodności na którą nie narzekam? Podobnie korzystanie z Windowsa, czy specjalnych trybów na Maku, dla kogoś nie zdeterminowanego mocno na przesiadkę, jest po prostu sięganiem prawą ręką do lewego ucha.

Natomiast w szczególnie opornych przypadkach jest koło ratunkowe w postaci maszyny wirtualnej z Windows czy Linuxem. Zaznaczę przy okazji, że odwrotnie, to znaczy dobrej macowej aplikacji na Windows odpalić się nie da.

Co nie jest wielkim problemem, bo nie znam żadnego Makowego programu którego by mi brakowało. Natomiast apple próbuje ciągle wcisnąć mi na siłę kobyłę Itunes.

W sensie do czego? Do grania?

Przede wszystkim. Można się zżymać że komputer to poważna maszyna, że my nie gramy. Ale wiele osób gra, i ich przybywa w miarę jak starzeją się pokolenia graczy. Można zakładać oddzielną maszyną do różnych zastosowań, OK. Ale jedno to komputer "w pracy" a co innego rozbudowa swojego domowego parku. Nie służy to kieszeni, ani środowisku. Szkoda zasobów i zanieczyszczeń. Wbrew mitom zainstalowanie kilku gier nie zepsuje systemu, mnie przynajmniej nic takiego się nie przydarzyło.

Proszę porównać z HP, DELL'em. Wychodzi podobnie. Błędem jest jednak porównywanie z cenami składaków bo to inny segment rynkowy.

Jest najzupełniej trafne, bo liczą się zastosowania, możliwości portfela i maszyny. Chyba że mówimy o korporacji, ale ja tu reprezentuję siebie i własne potrzeby. Zresztą korporacja też może kupić laptopy Acer, a nie Apple. Naprawdę niezłe, używałem (w korporacji ).

Poprawność układowa w komputerach firmowych jest z reguły o klasę lepsza niż segmentu "low". Widział Pan kiedyś popuchnięte kondensatory na płycie Maca? Nawet najtańszego?

Nie, ale w ogóle nigdy nie widziałem takiego kondensatora. PC też można mieć od dobrego producenta, albo złożyć z dobrych elementów. Apple nie jest produkowany w tajnej fabryce po ciemniej stronie księżyca, tylko w "chińskiej" fabryce z ogólnie dostępnych elementów (oczywiście tych lepszej jakości, za te ceny to byłaby jawna kradzież składać je z odpadów). Natomiast ja cenie sobie możliwość dowolnej konfiguracji, sam lubię dobierać elementy, składać je. To oczywiście nie jest rozpowszechnione, do dużej firmy lepiej zamówić sprawdzone zestawy z dobrą gwarancją którą dają tylko duże korporacje. To po prostu pomaga w poważnym biznesie gdzie nie ma czasu na naprawy.

Z drugiej strony, jeśli da Pan dzieciakowi makówkę do zabawy to będzie mu ona po prostu chodzić. Użytkownik nie ma możliwości doprowadzić do "zamulenia". O dysfunkcji systemu nie mówiąc.

Być może. Tzn. ja powątpiewam czy istnieje system którego nie można zapchać tysiącem zbędnych funkcji, programów pozycji w "autostarcie", zająć mu pamięć etc. Można dokonywać programistycznych sztuczek, ale wszystko ma swoje granice. Może częsta (jak rozumiem, nie znam danych statystycznych na ile jest częstą de facto) różnica w tym względzie wynika z przeciętnego profilu użytkownika, co za tym idzie jego zachowań, oraz dostępności szeroko pojętych zagrożeń w popularniejszej i większej rodzinie oprogramowania.

Jak już o dzieciakach mówimy, miałem kolegę w czasach pacholęctwa, jego ojciec był makowcem Wyróżniał się wśród kolegów tym, że nic nie mógł zrobić na komputerze, tzn. nic z tych rzeczy które by go interesowały, czyli tego co my. Brakowało wspólnych tematów do rozmów. My trwoniliśmy czas przed ekranem, on dużo czytał i po latach był z nas najmądrzejszy To oczywiście było wiele generacji sprzętu w tył. Dzisiaj jak rozumiem mielibyśmy szansę wychować się na równie ogłupiałych.

Bo to motyw klasyczny Windows a nie standardowy XP.

To klasyka dla tych zafiksowanych na późnych latach 90tych, wraz z wyglądem systemu, jego stabilnością, bluskriami etc Windows wyglądał inaczej przez pierwsze lata, teraz też wygląda inaczej od dziesięciu. To tylko 6 letni epizod z dość długiego już życia (choć tak jak wspominałem, poszczególne wersje często łączy niewiele ponad nazwa).

[Tom01]

I tak i nie. Słowa te same, ale opisują co innego. Bo czy innym jest sugerować że każdy właściciel Windowsa co chwila go reinstaluje jeśli chce zachować sprawność, a co innego opisać praktykę bardzo wąskich grup użytkowników którzy dla wygody robią często rzeczy których tak naprawdę nie zawsze muszą.

Po raz wtóry podkreślam, że nie jest istotne dlaczego, ale to że takie zjawisko zachodzi. W Win zachodzi w Mac nie. Tak samo możemy porównać zęby ludzkie i psie. Ludzkie się psują, psie nie. Niespecjalnie mnie pociesza, że profilaktyka i leczenie pozwalają na utrzymanie uzębienia w dobrej kondycji. Pies nie robi nic i nic się nie dzieje. Widzi Pan różnicę?

Tak, właśnie go szukamy i nie odnajdujemy Bo nie jest z nim z pewnością możliwość zainstalowania Windowsa, z tego co się orientuję niekoniecznie banalna dla zwykłego użytkownika.

Jedni znajdują inni nie. Jest wybór. Dam Panu inny przykład. Jest sobie serwer z Microsoft Windows Server, wersja któraśtam. Zapuszczone procesy trwające tygodniami. W pewnym momencie operator loguje się na konsoli a tam pusto! W rogu radosny komunikat, że system właśnie zainstalował ważne aktualizacje, uruchomił się ponownie i teraz jest już bezpieczny. Przecież krew człowieka może zalać nad bezmyślnością "twórców". Takich rzeczy które odstręczają od Windows są dziesiątki, może setki.

A'propos instalacji. Instalacja Windows wygląda niemal dokładnie tak samo na Pececie i Macu. Tylko komputera nie trzeba ponownie uruchamiać nie wiadomo ile razy po każdej dupereli.

Dosyć kapryśne były Windowsy lat 90tych, obecnie ja nie mogę narzekać.

Kapryśne są cały czas. To, że prawie nie zdarzają się już zwisy "na sztywno" nie znaczy, że system jest sprawny. Prosty przykład: Proszę nie wyłączać komputera przez kilka dni i tylko pracować, zamykać i otwierać aplikacje, usypiać na noc i wzbudzać rano. Ile tak podziałają Windows dopóki nie zacznie Pan zauważać, że coś chodzi nie tak? Tydzień? Dwa? Dlaczego domyślnie wyłącznik w Viście usypiał komputer, ale w 7 z tego zrezygnowano? Bo bez restartu co jakiś czas dla zdrowotności fajda się wszystko co może.

Dla porównania, dobrze skonstruowane systemy bez śmiecenia w pamięci mogą w opisany wyżej sposób pracować latami.

To trochę jak z komunikacją publiczną.

Inaczej mówiąc jest to przechodzenie z uciążliwościami do porządku dziennego. Tak właśnie działa Windows. Nie zauważamy, przyjmujemy za normalne. Ale normalne nie jest.

Co nie jest wielkim problemem, bo nie znam żadnego Makowego programu którego by mi brakowało.

Chodzi o potencjał, możliwości.

Przede wszystkim. Można się zżymać że komputer to poważna maszyna, że my nie gramy.

Przyznam, że też mam symulator. I trzymam go razem z Windows do grania na drugim dysku z którego czasem startuję maszynę.

Jest najzupełniej trafne, bo liczą się zastosowania, możliwości portfela i maszyny.

Czyli można porównać 1 litr wody mineralnej i 1 litr wody destylowanej. Myli Pan pojęcia. Kwestia zasobności portfela nie ma przy tym nic do rzeczy. Są produkty różnych klas, zaprojektowane i wykonane wg nieco innych założeń.

albo złożyć z dobrych elementów

Oksymoron. Na rynku komponentów do składania nie ma czegoś takiego jak dobre elementy. Jest to rynek najniższy jeśli chodzi o jakość produktu. Jeśli fabryka Asusteka produkuje dobrej jakości płyty to robi to na zlecenie jakiegoś producenta komputerów. Płyty do składania to w pewnym sensie "odpad".

Apple nie jest produkowany w tajnej fabryce po ciemniej stronie księżyca, tylko w "chińskiej" fabryce z ogólnie dostępnych elementów (oczywiście tych lepszej jakości, za te ceny to byłaby jawna kradzież składać je z odpadów).

Np płyty do MacPro robi Foxconn. Ten sam który sprzedaje całe gotowe komputery za 300 zł. Jednak tylko naiwny sądziłby że te produkty mają ze sobą cokolwiek wspólnego.

do dużej firmy lepiej zamówić sprawdzone zestawy

Zgubił gdzieś Pan jeden krok. Projekt. Układ elektroniczny trzeba najpierw zaprojektować. A można to zrobić i później wykonać na różne sposoby.

Tzn. ja powątpiewam czy istnieje system którego nie można zapchać tysiącem zbędnych funkcji, programów pozycji w "autostarcie", zająć mu pamięć etc.

Sądzę że stąd się bierze niezrozumienie tematu. Użytkownik nie ma możliwości nieodwracalnego "zapchania" takich systemów jak OSX ani linuxopodobne w takim kontekście jak Win. Wynika to z konstrukcji systemu.

Można dokonywać programistycznych sztuczek, ale wszystko ma swoje granice.

To nie są żadne sztuczki. Użytkownikom Windows jest to niezrozumiałe, ale pamiętajmy, że większość z nich ma zerowe pojęcie co to jest system operacyjny i jak jest skonstruowany. A dla laików czary zaczynają się tam gdzie wchodzi wystarczająco zaawansowana technika.

To klasyka dla tych zafiksowanych na późnych latach 90tych

Jak ktoś ma ochotę, sobie może odpalić wszystkie istniejące wodotryski.

Windows wyglądał inaczej przez pierwsze lata, teraz też wygląda inaczej od dziesięciu. To tylko 6 letni epizod z dość długiego już życia (choć tak jak wspominałem, poszczególne wersje często łączy niewiele ponad nazwa).

Windows zawdzięcza swój sukces m.in. temu, że są piękne. I z każdą wersją systemu musi być coś inaczej bo nie kupią. A OSX od początku swego istnienia wygląda niemal identycznie.

[fredoslaw]

Po raz wtóry podkreślam, że nie jest istotne dlaczego, ale to że takie zjawisko zachodzi. W Win zachodzi w Mac nie. Tak samo możemy porównać zęby ludzkie i psie. Ludzkie się psują, psie nie. Niespecjalnie mnie pociesza, że profilaktyka i leczenie pozwalają na utrzymanie uzębienia w dobrej kondycji. Pies nie robi nic i nic się nie dzieje. Widzi Pan różnicę?

Przerysowuję Pan problem, naprawdę nie muszę szczotkować komputera po każdym posiłku. W zasadzie nic szczególnego z nim nie robię poza kliknięciem na tak w wyskakującym co jakiś czas okienku aktualizacyjnym systemu/antywirusa/adobe. Sporadyczne problemy (np w nowej grze słychać dziwnie dźwięk, miałem tak 2 tygodnie temu) rozwiązuję nowszym sterownikiem/poszczególną wersją "użytka". To nie jest chyba jakaś szczególnie absorbująca pielęgnacja. Zresztą nie chciałbym żeby pewne rzeczy system robił bez mojej wiedzy/aprobaty. Stad się mnie pyta o rzeczy o które nie musiałby.

A instalacja Windows wygląda niemal dokładnie tak samo na Pececie i Macu. Tylko komputera nie trzeba ponownie uruchamiać nie wiadomo ile razy po każdej dupereli.

OK, to moja niewiedza. Gdy Maki przeszły na Intela to było jakoś problematyczne, trzeba było to robić podstępem. Rozumiem że znajdujemy się w innym miejscu. Komputer uruchamiam ponownie po większym "apdejcie", który tego wymaga.

Prosty przykład: Proszę nie wyłączać komputera przez kilka dni i tylko pracować, zamykać i otwierać aplikacje, usypiać na noc i wzbudzać rano. Ile tak podziałają Windows dopóki nie zacznie Pan zauważać, że coś chodzi nie tak? Tydzień? Dwa? Dla porównania, dobrze skonstruowane systemy bez śmiecenia w pamięci mogą ten sposób pracować latami.

To jest złożony problem. Zależy co się nich będzie robić przez te lata, jak wiele różnorakich, nie dość sprawdzonych rozwiązań się użyje. Mnie się zdarzało pracować na XP bez resetu/restartu/uśpienia/wyłączenia po 2-3 miesiące. Non stop praca (maszyny, nie moja). W latach 2005-6, czyli chyba z Service Pack 2. Naprawdę, bez tragicznych skutków. Oczywiście pod koniec były mniej żwawe niż świeżo po uruchomieniu, ale bez tragedii. Być może wynikało to z tego jakich programów używałem, bądź jakich nie używałem.

Inaczej mówiąc jest to przechodzenie z uciążliwościami do porządku dziennego.

Nie, jest to bardziej trzeźwe spojrzenie na ich częstotliwość, doniosłość i realny wpływ na komfort codziennej komunikacji. Naprawdę zauważam wśród wielu zmotoryzowanych znajomych jakąś irracjonalną fobię przed zmieszaniem się z "plebsem" w autobusie. To jest pokrewny mechanizm do tego prowadzącego do budowy absurdalnych grodzonych osiedli, rodem z krajów trzeciego świata (mieszkałem na takim w jednej z nuworyszoskich dzielnic Warszawy). Ale to już na marginesie, to się wymknęło funkcji metafory, proszę tego nie bracie do siebie, i do firmy Apple

Myli Pan pojęcia. Kwestia zasobności portfela nie ma przy tym nic do rzeczy. Są produkty różnych klas, zaprojektowane i wykonane wg nieco innych założeń.

Pomija Pan założenia wstępne. Co innego analiza rynku, co innego ja konkretny fredosław z moimi potrzebami i finansami. Dla mnie te podziały z broszur producentów co dla którego segmentu jest przeznaczone, są nieważne. Liczą się konkretne rozwiązania techniczne, ich cena, mój budżet.

Oksymoron. Na rynku komponentów do składania nie ma czegoś takiego jak dobre elementy. Jest to rynek najniższy jeśli chodzi o jakość produktu. Jeśli fabryka Asusteka produkuje dobrej jakości płyty to robi to na zlecenie jakiegoś producenta komputerów. Płyty do składania to w pewnym sensie "odpad".

Śmiała teza, nie spotkałem się z podobnymi , można coś więcej, jakieś źródła? Swoją drogą byłem bardo zadowolony z płyt i kart ASUSa, nigdy nie miałem najmniejszych problemów.

Np płyty do MacPro robi Foxconn. Ten sam który sprzedaje całe gotowe komputery za 300 zł. Jednak tylko naiwny sądziłby że te produkty mają ze sobą cokolwiek wspólnego.

Mają choćby producenta Produkt droższy może mieć droższe półprodukty, może mieć lepszą kontrolę jakości, ale wątpię czy najlepsi producenci świata sprzedając sprzęt pod swoją marką produkują układy drukowane w których elektrony przeskakują nie do tych ścieżek co trzeba, albo używają pomarańczowej farby zamiast miedzi Tajemnicą poliszynela są duże marże firm typu Apple, gdyby różnica w jakości budowy elektroniki była tak olbrzymia jak ta którą Pan sugeruje to one chyba powinny kosztować jeszcze ze 2 razy tyle. Mówimy już o standardach przemysłu kosmicznego, czy jeszcze pół szczebla niżej? Nie mieszajmy jednak pojęć. Mówi pan o komputerach za 300zł i śmieciowych produktach ASUStek na rynek składaków. Tam topowe płyty kosztują ponad tysiąc złotych.

Sądzę że stąd się bierze niezrozumienie tematu. Użytkownik nie ma możliwości nieodwracalnego "zapchania" takich systemów jak...

Być może. W praktyce też mi się to nie zdarza. No ale co np. ze swapem? Każdy system przyklęknie gdy zabraknie mu Ramu i musi czytać z dysku, czarów nie ma. Tego typu zamulenia mi się zdarzają. Czasem trzeba zrestartować Photoshopa, ale to jest błąd konstrukcyjny Adobe, a nie Microsoft.

Jak ktoś ma ochotę, sobie może odpalić wszystkie istniejące wodotryski.

To był defaultowy wygląd ( w wyjątkowo oczojeb... kolorystyce, ale była jeszcze srebrna i oliwkowa do wyboru) Wodotryskiem od roku 2001 jest "klasyczny" wygląd, bo trzeba go specjalnie włączać To jest od 10 lat retro, tym się jeździ do ślubu Poważnie mówiąc - kwestia gustu, niezbyt istotna dla funkcjonalności.

PS. Czy to już jest "flame"? Nie mam czasu na takie przedsięwzięcia

[Filip]

No ale co np. ze swapem? Każdy system przyklęknie gdy zabraknie mu Ramu i musi czytać z dysku, czarów nie ma. Tego typu zamulenia mi się zdarzają. Czasem trzeba zrestartować Photoshopa, ale to jest błąd konstrukcyjny Adobe, a nie Microsoft.

Na Macu trzeba odpowiednio skonfigurować dyski. Ja mam na przykład 4 różne, dość szybkie dyski. Na każdym z nich wydzieliłem, na początku dysku (tam gdzie jest najszybszy) partycję 64 GB. Następnie połączyłem te partycje w RAID 0. W ten sposób mam Scratch dysk do Photoshopa o pojemności 256 GB i prędkości 440 MB/s. Takiej konfiguracji zamulić się nie da. Pozostałe części tych dysków funkcjonują oczywiście jako niezależne woluminy, ale można je również połączyć w macierz. Np. RAID 1 do trzymania na nim prac lub ważnych archiwów. Wszystko da się konfigurować, zmieniać wielkości, dzielić na partycje i łączyć w macierze podczas pracy systemu i nie tracąc danych. A w razie czego jest Time Machine...