mva.pl

Około 2017 roku pojawiły się modyfikowane wersje NEC-ów serii EA i szturmem zaczęły podbijać nisze wcale dla nich nie projektowane. Przyczyna jest dość ciekawa, bowiem w rzeczywistości to klasa uniwersalno - biurowo - korporacyjna. Seria EA, co jest nietypowe, jest skonstruowana z wykorzystaniem "elektroniki" od graficznego monitora profesjonalnego, dzięki czemu wykazuje zupełnie inny poziom i potencjał niżby się wydawało. A trzeba pamiętać, że to nie matryca decyduje o jakości obrazu a "elektronika". W celu łatwiejszego uzmysłowienia wagi, można powiedzieć, że od matrycy zależy 15% a od elektroniki sterującej 85% tego co finalnie ujrzymy na ekranie.

Jeśli chodzi o walory techniczne, EIZO CS2420, jako że od początku projektowany do koloru, ma spory plus w postaci większych możliwości w koloryzacji (gradingu) na potrzeby tv, video i filmu. Można wprost w monitorze zdeterminować kodowanie, YPrPb / RGB, dynamikę 0-255 / 16-236 i próbkowanie 4:4:4 / 4:2:2, co jest właściwością unikatową w monitorach komputerowych i daje lepszy podgląd jak finalny materiał będzie wyglądał na telewizorze. Drugim ważnym elementem przewagi jest przestrzenne sterowanie matrycą 3x3Matrix + 1D LUT, dające możliwość kształtowania przestrzeni barwnej. Jest to szczególnie ważne, gdyż matryca jest szerokogamutowa a szeroki gamut, wbrew temu co się lansuje, przysparza często więcej problemów niż zalet. Możliwość przycięcia przestrzeni równo do sRGB jest dużą zaletą.

NEC EA245WMi-2 COLOR za to, dzięki prostszemu ale dokładniejszemu sterowaniu matrycą wykazuje około dwa razy niższe defekty liniowości. Ten argument często dziwi, gdyż do tej pory nie było przypadku, aby "biurwa" z powodzeniem konkurowała z monitorem fotograficznym. Niebagatelną różnicą jest też bardzo wszechstronne przygotowanie prekalibracyjne, które jest standardem w wersji COLOR. Dzięki temu, w wielu zastosowaniach nie jest wymagana indywidualna kalibracja. Prostsze sterowanie nie umożliwia kalibracji gamutu, ale EA245WMi-2 COLOR pokrywa prawie dokładnie sRGB. Jak wyżej wspomniałem, wykazuje niższe defekty liniowości niż CS2420, co wynika również z bardziej liniowej matrycy. W efekcie przekłada się to na większą wiarygodność wyświetlania, choć bez możliwości skorzystania z szerokiej przestrzeni barwnej. Stabilność parametrów jest bardzo wysoka i oba modele nie wymagają rekalibracji częściej niż raz na rok.

Warte wspomnienia jest, że EA245WMi występuje już w drugiej wersji, co z pewnością nie umknęło uważnym czytelnikom. Odmiana "2" ma inny zasilacz podświetlenia lamp. Zgodnie z najnowszą modą, zainstalowano DC, co jak zauważyłem, cieszy wielu zagorzałych przeciwników PWM.

Końcowy werdykt nie jest jednoznaczny. W przypadku zastosowań przy edycji filmu i video, lub konieczności wykorzystania szerokiego gamutu, lepszy jest EIZO CS2420. Natomiast, w zastosowaniach fotograficznych, gdzie wbrew nachalnemu marketingowi AdobeRGB jest potrzebne jak rybie rower oraz w zastosowaniach uniwersalnych, projektowych, programistycznych, edycyjnych, nie ma żadnej straty jakościowej na NEC EA245WMi-2 COLOR.

Szczegółowe parametry znajdują się pod linkami: EIZO CS2420, NEC EA245WMi-2 COLOR

Ten post jest opisem najbardziej istotnych różnic między konkretnymi modelami monitorów. Ten i pokrewne posty z frazą "Krótkie porównanie", stanowią gotowe szablony odpowiedzi na pytania, które spływają do mnie różnymi środkami komunikowania.
Proszę nie prowadzić w tym wątku dyskusji, chyba, że związaną z tym konkretnym porównaniem.